Akvaryum, Akvaryum Balıkları, Akvaryum Canlıları, Akvaryum Bitkileri, Balık hastalıkları, Balık Yemleri, Tatlı su akvaryumları, Tuzlu su akvaryumları, Canlı Balık Yemleri, Akvaryum Hesaplamaları

Lamprologus Ocellatus (Ocellatus Gold)




Lamprologus Ocellatus (Ocellatus Gold)


Bu yazımızda Tanganyika gölünün cana yakın ve haylaz türleri arasına giren birçoğumuzun bildiği ama şu sıralar popülaritesi düşük bir tür olan Ocellatus Gold u inceleyeceğiz.


Ocellatus Goldlar Tanganyika gölünün kıyı bölgelerini kapsayan ,ortama has neothauma canlısına ait boş kabuklarla şekillenmiş kıyılarda yaşamaktadırlar. Bu kabuklar sayesinde oluşan doğal ortam Ocellatus Goldların yırtıcı hayvanlardan ve tehlikelerden korunmalarına olanak sağlar. Canlının ismi de buradan gelmektedir. Cichlid ailesinde kaya neyi ifade ediyorsa Ocellatus Goldlar için kabuklar da aynı öneme sahiptir. Bireyler sahiplendikleri kabukları korumak için mücadele verirler. İster kendi türleri olsun ister başka türler ,Ocellatus Gold lar kabukların yakınında volta atarak bölgeyi kontrol altında tutmaya çalışırlar. Akvaryumunuza kabukları dişi veya erkek olsun; birey başına 2 den az olmamak kaydıyla eklemeniz gerekmektedir. Bu sayede sitresin ve kavgaların önüne geçebilirsiniz. Yoksa balıkların birbirlerini hırpalamalarına hatta sonucu ölüme kadar giden kapışmalarına şahit olabilirsiniz. 1 erkek balığın 15-20 cm alanı korumaya çalıştığını göz önünde bulundurursak uzunluğu 80 cm den az olmamak kaydıyla ve 100 litrenin üzerinde akvaryumlar kurmanız faydanıza olacaktır.


İnce kum olması bireylerin kabukları kuma gömmelerini kolaylaştırmak açısından önemlidir. Ocellatus Gold lar tarafından kabukların ağzı açık kısmı yukarı bakacak şekilde yerleştirildiklerini gözlemleyeceksiniz. 26 derecelik 8-9 ph aralığında alkali sulardan hoşlanırlar. Suyun sertleştirilmesi hususunda midye kırığı kum veya mercan kırığı kullanılabilir. Beslenme diyeti olarak etcil yemler kullanılmalı bireylerin sıhhati için ara öğün olarak canlı yem takviye edilmelidir. Bu ihtiyaçlarını su pireleri ,sinek larvaları ve iri artemiaları kullanarak giderebilirsiniz.
Erkekler 5 cm ye kadar boylanırken dişilerde bu oran en fazla 3-4 cmlere kadar kendini göstermektedirler. Erkeklerin rengi daha koyu sarı olduğunu da göz önünde bulundurursak cinsiyet ayrımı yapmak oldukça kolaydır. Aynı batın yavruları ayırırken buna dikkat etmeniz yeterlidir.


Üreme zamanı geldiğinde dişi kabuğun içine yumurtalarını dökecek ardından erkek bunları dölleyecektir. Yumurtlama ve dölleme işlemi sona erdiğinde dişi kabukta kalarak yumurtaların korunma ve havalandırma işlemlerini üstlenir. Yüzgeçleriyle yaptığı havalandırma neticesinde yumurtalar hem oksijene doyacaktır hem de mantar olma olasılıkları azalacaktır.Üçüncü günden sonra yumurtalar açılmaya başlar.Açıldıktan 1 hafta sonra da serbest yüzmeye başlayıp yem arayışına girerler. Bu süreçte larvaların artemia salina ile beslenmesi hızlı ve sağlıklı büyümeleri için önemlidir. Durumların müsait olmadığı yerlerde yavrulara pul yem ezilip ufalanarak ta verilebilir.


Oku

Yunus Balığı Cichlid (Cyrtocara Moorii) Beslemek ve Yunus Cichlid Üretimi



Yunus Cichlid (Cyrtocara Moorii) Beslemek ve Yunus Cichlid Üretimi

Erkekler 20cm ye kadar dişiler 15 cm ye kadar boy atabilirler. Bu sebeple 200 litrenin altında akvaryumlarda barındırılmamaları önerilir. Gerçek boyutlarına ve karakteristik özelliklerine bu hacim altında ulaşmaları zordur.Düzenli su değişimleriyle gelişimleri doğal yaşamlarındaki şekilde hızlı olabilmektedir. Nadirde olsa tehlike anında kendini kuma gömme tavırlarında bulunabilirler. Yaprakları dayanıklı elodea ,anubias gibi bitkilerle dekore edilmiş ortamlarda barındırılabilirler.Yavrular 4cm ye kadar türün karakteristik rengi olan mavi renge kavuşamazlar.Su sertliği 7.5 – 8.5 ph aralığında olmalıdır. Suyun ph tamponlaması için kuma midye kırığı veya mercan kırığı karıştırılabilir.24-26 derece sulardan hoşlanırlar. Ortalama ömürleri 10 yıl kadardır. Dişilerde erkekler gibi kafa çıkıntısına sahiptir. Ama erkeklerde bu oran daha fazladır.


Yunus cichlid damızlık boy

Yunus Cichlid Kolonisi

Bakım kalitelerine ve beslenme dietlerine göre yunuslar yılını doldurmadan üreme özelliklerine kavuşabilirler. Verimli bir döl alımı için 15 aydan önce çiftlerin biraraya getirilmemesi faydalı olacaktır. Ağzına yavru alan dişiler yem yiyemediklerinden kondisyondan düşeceklerdir. Uzun vadede bu şekilde verim amaçlı üretim düşünülemez. Her ne kadar sağma yöntemi ile anaç balık daha erken normal hayatına döndürülmeye çalışılsa da sağlıklı olan damızlık yetiştirme amaçlı ayırma yöntemidir. Erkek dişiye kurlaştıktan sonra yumurta dökümü ,yumurtanın döllenmesi ve dişinin yumurtaları ağzında toplaması şeklinde seranomi son bulur. Bu sürecin ardından dişi saklanmaya ,erkekten kaçmaya çalışır. Eğer erkek başına düşen dişi sayısı 5-6 dan az ise dişi erkeğin baskısına dayanamayıp yumurtaları tükürebilir.3 haftadan sonra yumurtalık ve larvalık evresi biten yavrular ağızdan kendiliğinden çıkmaya başlayacaklardır.
Yunus Cichlid’ler hem otçul hem de etçil balıklardır. Ağırlıklı olarak otobur beslenmeleri sindirim sistemleri açısından daha faydalıdır. Öğün aralarında etobur ekler yaparak kondisyon sağlanabilir. Ev yapımı dana yüreği içeren yemler ,kan kurtları ,artemia gibi yemler etobur yemlere örnek olabilir. Ana öğünler ıspanak ,yeşil kapya biber ile desteklenebilir. Yavruları beslerken anaçlarla aynı yemleri ufalayarfak verebilirsiniz. Ek olarak artemia larvası daha hızlı büyümelerini sağlayacaktır. Yemleme yaparken 10 dakikada tüketebilecekleri şekilde vermeniz artık yemin suyu bozmasını engelleyecektir. Özellikle yavru tanklarında toplu ölümlerin önüne geçilmiş olur. Su değişimleri yapılırken dipten kumu karıştırarak yapılması yemden kaynaklı zehirlenmelerin önüne geçecektir. Yetişkin yunuslarda haftanın 1 günü aç bırakmak onları daha dinç ,hastalıklara karşı daha dirençli yapacaktır. Zaten cichlidlerin çoğunluğunda günlerce aç kalmanın herhangi bir sakıncası yoktur. Özellikle ağzında yavru tutan türlerde. Bu konuda sıkıntı etmeyiniz. Bağırsakların sıhhati için yağ ve sinirlerinden ayıklanmış , çifte çekilmiş dana yüreğine sarımsak karıştırılarak verilebilir. Olası parazitlerin önüne geçmek için en güzel alternatif çözümlerdendir. 


yunus cichlid yavruları

Günümüzde safkan yunus nerdeyse kalmadı diyecek kadar azdır. Aile içi üremelerin sonucu olarak piyasada dolaşan yunusların büyük bölümünde gelişim problemi ,ve türün gerçek özelliğini tam olarak yansıtamama gibi problemler baş göstermiştir.

Oku

Fıçı balığı (Saydam Kafalı Balık)

Fıçı balığı (Saydam Kafalı Balık)



Bu olağandışı yaratık bugüne kadar derin sularda bulunan en tuhaf yaratıklardan birisi kesinlikle. Hayalet balık olarak ta anılır ,şüphe yokki tuhaf görünümü bunu destekler nitelikte, Fıçı balığının kafası tamamiyle saydamdır.

Böylesine temiz bir kafanın amacı gözlerinin yerleşimidir, gözler tamamiyle kafasının içine yerleşik bir yapıdadır,yüzerken dümdüz gürünürler ,muhtemelen avını gölgesinden tespit edebiliyor. Gözleri yuvalarında hareket edebiliyor, bu sayede balık çokyönlü bir görüş kapasitesine sahiptir. Kafatası tamamen saydam olmasaydı bu şekilde kusursuz bir görüşe sahip olamazdı.



Oku

DIY CO2 – Bitkili akvaryumlar için ev yapımı karbondioksit tarifi

DIY CO2 – Bitkili akvaryumlar için ev yapımı karbondioksit tarifi

DIY CO2, bitkili akvaryumlarda kullanılıyor. Daha doğrusu bitkili akvaryumlarda bitki gelişimine katkı sağlaması için dışarıdan karbondioksit desteği veriliyor.

Dışarıdan karbondioksit desteği için birkaç farklı sistem var.

1- Tüplü CO2 (Maliyetli ancak daha verimli. Henüz kullanmadığım için burada pek ayrıntıya girmeyeceğim.)

2- Mayalı (fermente) Sistem

Bu yazımda sizlerinde evde kolaylıkla hazırlayabileceği, benim de ayda bir hazırlayıp akvaryumumda kullandığım mayalı co2 yapımını anlatacağım.


DIY CO2 Sistemi
Gerekli Malzemeler
1 veya 2 litrelik kola şişesi
Hava hortumu
CO2 difüzör (karbondioksiti suda çözmek için) eğer difüzör temin edemediyseniz onun yerine havataşı ve çekvalf de kullananlar var ya da DIY vortex difüzör yapabilirsiniz.
DIY CO2 Mayalı Sistem
Gerekli Malzemeler

1 litrelik gazlı içecek şişesine hazırlayacağımızı düşünerek
Ana Malzemeler
1,5 – 2 su bardağı toz şeker
1,5 (buçuk) çay kaşığı kuru maya
İçme suyu veya akvaryumdan alınmış su
Ek Malzemeler
1 tatlı kaşığı süt
1 tatlı kaşığı sıvı bitki gübresi
1 çay kaşığı karbonat (limon suyu koyanlar da var ikisini bir arada kullanmayın karışım taşıyor ve evi mahfediyor)

DIY CO2 Mayalı Sistem

Hazırlanışı


Pet şişenin içine bir huni yardımıyla (kağıttan da yapabilirsiniz) 1,5 – 2 su bardağı toz şeker koyulur.

Üzerine bir miktar su eklenir. (çok değil)

Bir çaybardağının içine 1,5 çay kaşığı kuru maya koyulur ve üzerine su eklenerek, çay kaşığı yardımıyla karıştırmak suretiyle suda eritilir.

Çaybardağında eritilen maya huni yardımıyla pet şişeye eklenir.

Tercih edilmişse ek malzemeler de (süt, sıvı bitki gübresi ve karbonat) şişeye eklenir.

Son aşamada şişeye, marka etiketinin üzerindeki boğuma kadar su ilave edilir ve malzemeler iyice karışana kadar çalkalanır.

İçinde malzemeleri karıştırdığımız şişe ağzı açık bir şekilde 1-2 saat bekletilir.

1-2 saat sonra birazdan hazırlanışını okuyacağınız kapak monte edilir ve çalışmaya başlar.





DIY CO2 Mayalı Sistem

Kapak yapımı ve difüzör bağlantısı

Bu nokta aslında çok basit ancak biraz dikkat gerektiriyor.

Kola şişesinin kapağına vaha hortumunun geçeceği bir delik açacağız ancak bu delik hava hortumunun çapından daha dar olacak ki açığa çıkan gaz, şişeden dışarıya kaçmasın.

Açtığımız delikten hava hortumunu geçiriyoruz (1-2 cm yeterli). Dilerseniz hava hortumunun ucunu 45 derecelik açıyla keserek (mızrak ucu gibi) delikten daha kolay geçmesini sağlayabilirsiniz.

Hava hortumunun giğer ucuna difüzörümüzü bağlıyoruz ve akvaryum camına (tabana yakın olacak şekilde) monte ediyoruz.

Sonrasında kapağı şişeye takıyoruz ve birkaç saat içinde CO2 çıkışını gözlemliyoruz.

Not: CO2 çıkışı 5 dakika sonra da olabilir 24 saat sonrada. O yüzden baloncukları hemen göremezseniz panik yapmayın. Aradan 2 gün geçmiş ve CO2 baloncuklarını görmüyorsanız o zaman bir yerde yanlışlık yapmış olabilirsiniz. Örneğin şişenin kapağına hava hortumu tam oturtamamış ve yanlardan gaz kaçağı olabilir. Bu tip durumlarda hortumu silikonla sabitleyebilir kalan boşlukları kapatabilirsiniz.

CO2 Difüzör


Benim kullandığım CO2 difüzörü ISTA 3-in-1 olarak geçiyor. Türkiye satış fiyatı 30-35TL, eğer Çinden getirtirim derseniz 10$ civarında.

Eğer elinizde çekvalf ve hava taşı var ise (yoksa da akvaryumcudan 2-3 TL’ye temin edebilirsiniz) hava hortumunun ucuna hava taşını bağlayarak akvaryuma monte edebilirsiniz. Şişenin çıkışına yakın bir noktaya da çekvalf’i koyarsınız böylece mayalı CO2 niz taşıp akvaryum suyuna karışamaz.

Bir de DIY vortex difüzörler var. Enjektör, kuş suluğu hatta izmaritten bile yapan gördüm. Bu konu ile ilgili merak ederseniz google‘dan detaylı bilgiye ulaşabilirsiniz.


Not: Canlı yoğunluğu yüksek olan akvaryumlarda geceleri yaptığınız CO2 şişesinin kapağını açıp sabahları tekrar kapatmanızı öneririm. Böylece canlıların yaşamını riske atmamış olursunuz.



Bitkili akvaryumumdan nacizane bir kare…

Sonuç

Özetlemek gerekirse DIY CO2 – Ev yapımı karbondioksit, oldukça az maliyetle bitkili akvaryumlarımıza karbondioksit takviyesi yapmamızı sağlıyor. Birkaç küçük noktaya dikkat ettiğinizde (geceleri kapağı açma sabahları kapatma vb) sorunsuz olarak 2-4 hafta götürecek bir sistem.

Sizin farklı tarifleriniz varsa ya da benim atladığım noktalar, sorularınız, ekleyecekleriniz varsa buyrun yorumlarda üzerine konuşalım.

Oku

Balıkların Akvaryuma Alıştırılması



Balıkların Akvaryuma Alıştırılması japon baligi

Balıkların Akvaryuma Alıştırılması


Satın aldığınız balıkların akvaryuma alıştırılması önemli bir noktadır. Aldığınız akvaryumdaki pH, ısı ve diğer su şartlarının bilinmesi kendi akvaryumunuzdaki değerlere alıştırırken referans olacaktır. Alıştırma süresini, alıştırma şeklini ve en önemlisi balıkların yaşayıp yapamayacağını belirler.
Balıkları evnizdeki, işyerinizdeki akvaryumunuza eklemeden önce poşeti bir kovaya açmalısınız. Suyuna balıkları ekleyecepğiniz akvaryumun suyundan yavaş ve zamana yayılı şekilde ekleme yaparak hem pH, hem sertlik hem de ısı açısından alıştırma yapmış olursunuz.
Bu konuda bir kaç farklı yöntem uygulanmaktadır.
Bunlardan bir tanesi ve hatta en yaygını "damlatma" yöntemidir. Akvaryumunuza vantuzla bağlayacağınız bir hava hortumunun diğer ucuna vana ekledikten sonra, vanadan çıkacak suyun ortalamada saniyede bir iki damla civarında olacak şekilde ayarlanması ile balıkların bulunduğu kovaya su aşılama yönetmidir. Bu yöntem hassas balıkların adaptasyonu açısından kritiktir. kovadaki su miktarı yaklaşık ilk suyun iki katına ulaştığı zaman balıklar kovadan kepçeyle alınıp akvaryuma eklenir. Kovadaki su akvaryuma eklenmez. Bu yöntemin sakıncalı olacağı durumlar uzun yoldan gelen ve suda fazla amonyak oluşmuş hallerdir. Böyle bir durumda kesinlikle damlatma yöntemi kullanılmaz. Yoksa balıklar amonyak etkisiyle kısa sürede kaybedilebilir.
İkinci yaygın yöntem ise yine kovaya açılmış balıklara damlatma yöntemi ile değil tasla su ekleyerek aşılama yapmak şeklindedir. Bir seferde eklenecek su miktarı balıkların suyun miktarının üçte biri kadar olup, yaklaşık 5-10 dk aralıklarla su eklemesi yapılmalıdır. Toplamda 3 sefer su ekleyerek ilk su miktarının iki katına ulaşılır. Ardından balıklar kepçeyle kovadan alıp akvaryuma eklenir. Bu yöntem daha çok biraz daha büyük ve fazla hassas olmayan balıklarda uygulanabilir. Yine yüksek amonyağa maruz kalmış balıklarda bu yöntem sorun yaratır.
Üçüncü yöntem ise sadece sorunlu durumlarda uygulanacak bir yöntemdir. Uzun yoldan gelmiş ve amonyağa maruz kalmış balıklar, yolda birbiri ile kavga etmiş ve acilen ayrılması gereken balıklar, vb gibi durumlarda daha poşet açılmadan bir kovaya balıkların içinde bulunduğu suyun değerlerine yakın su hazırlanır. İkinci bir kovaya poşet açılır açılmaz balıklar hemen kepçelenip diğer hazır su bulunan kovaya aktarılır. Bu kovada 2 sefer su ekleme ile eklenecekleri akvaryuma alıştırılıp ardından aktarımı yapılır.
Balıkların açılması ve alıştırılması sürecinde alıştırma kovasına su düzenleyici (sera aquatan, reeflowers effective conditioner, vb...) ürünlerden doğru ölçüde eklenenirse balıkların adaptasyonuna artı etki sağlanmış olur.
Ekleme işleminin ardından bir süre karanlıkta bırakmak ve mümkünse ertesi güne kadar yemleme yapmamak en doğru hareket olacaktır. Sadece ilk eklemenin ardından 15-30 dk gözlem ilk müdahale için yerinde olur.

F0 (doğadan toplama) balıklar ile üretim balıkların adaptasyonu biraz daha farklı olmalıdır. Üretim balıklar her ihtimalde akvaryum görmüş olduğundan biraz daha kolay adapte olur. F0 olanlar ise ilk defa akvaryuma gireceğinden tüm adımlar çok daha detaylı ele alınmalı, çok daha sıkı takip edilmelidir. Gerekli durumlarda balıkları aldığınız yerden yönlendirme talep ediniz. Böylece balıklarınızı kaybetme riskiniz azalır.

Oku

Uaru Üretimi

Uaru Üretimi

Uaru Üretimi

UARU ÜRETİMİ

(Yazan: Nini Schultz)

1987 ilkbaharının başlarında bir petshop'tan iki adet 13 cm (5") uaru aldım. Eşsiz görünümleri yüzünden Uaru'laradn çok etkilendim. Çok büyük güzel kırmızı gözleri ve çikolata kahve gövdeleri üzerinde simsiyah üçgeni vardı. Ayrıca daha önce bu türü hiç beslememiştim ve yeni, zorlu bir tür üretme deneyimi arayışındaydım.

Onları alıp eve götürdüm ve 280 litrelik, güçlü filtreye sahip karma tankıma koydum. Birkaç hafta boyunca onları çok sıkı biçimde besledim ve düzenli su değişimi yaptım. Uarularım birbirine ilgi göstermedim, ondan dolayı iki Uaru daha aldım.

Sonbaharın başlarında, Uarular boy olarak yaklaşık 20 cm (8") erişecek kadar büyümüşlerdi. Onları çeşitli donmuş yemler, dana yüreği, solucanlar, büyük marul yaprakları, DoroGreen, su mercimeği, java moss ve maydonoz ile forma soktum. Onları her gün bir çok kere sıkı yemledim. Balıkların ikisi düzenli olarak birlikte yüzmeye başladı. Sonunda karma tankta yumurta dizdiler, ama kısa süre içinde kendi yumurtalarını yediler. Sonra tankın çeşitli yerlerine beş veya altı günde bir yumurta dizmeye başladılar. Yumurtladıkları her sefer kısa sürede kendi yumurtalarını yediler.

Balıkları 470 litrelik karma tanka aktardım. Kısa sürede tüm yumurtlayacak normal cichlid davranışlarını sergilemeye başladılar. Dişi dikkatlice düz bir taşın üzerini temizledi ve çevresindeki kumda çukur oluşturdu. Yumurtalar düz taşın üzerine dizildi ve hem dişi hem de erkek taşın etrafındaki alanı korumaya aldı. Her ne kadar çiftin baskın bireyi dişi gibi görünse de, erkeğin iki gün içinde yumurtaları yemesine izin verdi.

Çiftin yumurtalarını yemelerinin sebebinin karma tankta olmaları olabileceğini düşündüm. Yumurtaları yapay bir şekilde çıkarmaya karar verdim. Sonraki sefer yumurta dizdiklerinde taşı yumurtalarla birlikte başka bir tanka aldım. Yumurtalar açıldı ama yavrular ölmeye başladı. Yavruları yeni açılmış artemia ile besliyordum ve yavrular için çok büyük olduğunda yiyemediler ve öldüler diye düşünüyorum.

Uarular 29 Kasım'da tekrar yumurta dizdiler. 30 Kasım'da kayayı yumurtalarla birlikte dikkalice 40 litrelik tanka ayırdım. Tank eski (oturmuş) suyla doluydu ve bir çay kaşığı Acriflavine eklemiştim. Taşı tankın yan camına dikey olarak yerleştirdim ve havataşıyla sirkülasyon sağladım.

Tankta yavrular filtreleme sistemi yüzünden ölmesin diye sünger filtre kullandım. 2 Aralık'ta yumurtalar kıpırdanmaya başladı. 3 Aralık'ta yavrular kayadan ayrıldı ve tankın çeşitli yerlerinde kümeler oluşturdular. 8 Aralık'ta serbest yüzmeye geçmişlerdi. Bu aşamada onları toz yumurta ile günde dört kere beslemeye başladım. Beş günlük toz yumurta ile beslemeden sonra yavruları yeni çıkmış artemia ile beslemeye başladım.

Sonunda başarılı bir yumurtlama sonrası 96 yavru Uaru'ya sahiptim! Yavrular aşırı hızlı büyüdüler. Yavruların hiçbiri ölmedi. İki hafta sonra yavruları 80 litrelik tanka taşıdım. Üç hafta sonra 160 litrelik tanka yerleştirdim. Yavruların üçü normal bir gelişim göstermedi ve sonunda çıkarıldı.

Şunu mutlaka not etmek gerekir ki yavru çıkarma ve büyütme sürecinde en az haftada iki kere %20 su değişimi yaptım. Uaruların etkin bir sindirim sistemi olmadığını ve düzenli su değişiminin onları sağlık kalması ve hızlı büyümeleri için gerekli olduğunu düşünüyorum. Yavrular 10 haftalık olduklarında çoktan 5 cm (2") üzerinde bir boya erişmişlerdi. Anaçlarıyla en ufak bir benzerlikleri yoktu. Vücutlarının tamamında keskin bir kontast oluşturan siyah ve beyaz lekeler vardı.

Yürekten inanıyorum ki bir çok açıdan Uarular Discuslarla büyük benzerliklere sahiptir:

1. Yuvarlak ve sıkıştırılmış vücutları var.
2. Hastalıklara, özellikle beyaz beneğe, karşı duyarlılar.
3. 28-30 derece ısı istiyorlar.
4. Diğer türlere karşı agresif değiller.
5. Gençken veya üreme koşulları ideal olmadığında kendi yumurtalarını yeme eğilimindeler.
6. Eğer yavruları yapay yolla çıkartılırsa, yaşama oranı yumurta tozu ile beslenme durumunda belirgin şekilde artıyor.

Yapay yöntemi kullanarak, başarılı şekilde çok sayıda yavru yetiştirdim. Bununla birlikte, yumurtaları ayırmadığım takdirde üreyen çiftim hala kendi yumurtalarını yiyorlar. Şunu da keşfettim ki eğer tankın ışığını hep açık bırakırsam en azından üç gün boyunca yumurtalarını yemiyorlar.

Su değerlerim pH 7.2 ve sertlik 120 ppm şeklindeydi. Mantıklı bir çıkarımla Uarular, tıpkı discuslar gibi, hafif asidik sularda çok daha başarılı olarak ürüyorlar. Belki alkali sularda yetiştirilen Uarular alkali sularda başarılı olarak üreyebilir.

Çeviren: Köksal Gürkan

Oku

Parazitsiz Tubifeks Üretimi



Parazitsiz Tubifeks Üretimi

PARAZİTTEN ARINDIRILMIŞ TUBİFEX KURTLARI VE ÜRETİMİ


Sadece tubifeks ismi bile discus üreticilerinin uykularını kaçırır! Normal şartlarda iyi de bir nedeni vardır. Ama öyle olmak zorunda değil!

Bu makalede sizlere parazitten arındırılmış tubifex kurtlarının nasıl üretildiğini anlatacağım. Başlarken bir yanlış anlaşılmayı da düzeltelim : Tubifex kurdunun eti, parazitten arındırılmış ve sağlıklı bir besin olabilir. Sorun teşkil eden kurdun eti değil, ama kurdun yaşadıkları ve toplandıkları yerdir. Nokta atışıyla, özellikle de doğada veya toplama alanlarında aldıkları besinlerdir.

Tubifex kurtları kırmızı toprak kurtları ile yakın akrabadır, ama temelde sulu veya en azından yarı sulu habitatta bulunurlar. Bunların arasında suçlananlar ise, doğadan toplanan ve şeritkurt taşıyıcısı olanlardır. Ayrıca, bulundukları habitat dolayısı ile bu kurtlar çok sayıda bakteriyel hastalık taşıyıcılarıdır.

Hedef bu kurtları temiz bir ortamda, temiz ve hastalıktan arındırılmış şekilde yetiştirmektir. Bu gerçekleştiğinde, diskuslar için kırmızı toprak kurtları kadar güvenli bir yem olabilirler.

Çoğu parazitler üremek için yumurtadan larvaya veya bölünmeye kadar basitten karmaşığa değişen bir döngüye gereksinim duyar. Sıklıkla bu döngü bir noktada bir kuş gerektirir.

California’nın yaşadığım bölgesinde doğada 2 cins tubifex kurdu buldum. Bir türü çoğunlukla çamur zeminli bölgede bulunur ve siyaha çalan renktedir ya da en azından gerçek kırmızı kurtlara göre daha koyudur. Bulduğum kırmızılar olanlarıysa, üreme alanlarını girişindeki sürekli su akıntısı olan kumluk alanlarda buldum. Bunları yumurta üreten yerel tavuk çiftlikleri civarında buldum. İşte bunlar benim ürettiğim ve discus ve uaru’larımı beslediklerimdir.

Kültür kurtları için sağlamanız gereken yaşam döngüsü ve ortam şartları aşağıdaki gibidir.

En önemli faktör, atık ve katı maddeleri temizlenmiş, oksijence zenginleştirilmiş sudur. Tubifex kurtları gövdelerinin ön kısımlarını kuma veya çamura gömerler. Tüm çok küçük organik katı parçacıkları ve belirli bir seviyeye kadar da bakterileri yerler. Beslenirken kuyruk kısımlarını topraktan veya çamurdan çıkarırlar ve normal koşullarda arka kısımlarını kendilerini bir yere sabitlemek için kullanırlar. Bunu vücutlarının olabildiğince fazla bir alanını akan suyla temas ettirebilmek için yaparlar.

İşte bu yüzden ortamlarındaki suya yeterli oksijenin sağlanmasıması hayatidir. Yeterli oksijenin olmaması durumunda çok az sayıda kurt yaşamayı ve üremeyi becerebilecektir. Oksijen seviyesinin düşmesi halinde tüm işlem sürecinizi mahvedecek toplu ölümlerle karşılaşırsınız.

Kurtların gaz değişimi için solungaçları veya başka yardımcı organları yoktur. Solunum alanı geçiş yoluyla gaz değişimi sağlayan deri yüzeyidir.

Tubifex kurtları yüksek ısı, kuruma ve tuzluluğa karşı çok hassastırlar. Bunlar, bu kurtların kültürlerini oluştururken aklınızda tutmanız gereken anahtar faktörlerdir.

ÜRETİM


Bu kurtlar kayıp organlarını yeniden oluşturamaz ya da iki veya daha fazla parçaya bölünerek yeni bireyler oluşturamaz. Aseksüeldirler.

Yani bu yaratıklar seksüel olarak ürerler. Üreme organları gövdelerinin karın kısmının yanında yer almaktadır. Her kurt erkek ve dişi üreme organlarına sahiptir. Başka bir deyişle, hermafrodit’lerdir.

İki birey arasında transfer içeren çiftleşme sonrasında, spermler dişi üreme organı açıklığının arkasında bulunan keselerde depolanır. Bu döllenmiş yumurtalar daha sonra kozalar halinde saçılır. Aslında tüm döngü burada anlatılandan biraz daha karmaşıktır ama siz bu anlatımla genel fikri edinebilirsiniz.

Kozalardaki yumurtalar saçıldıktan sonra birkaç gün içerisinde gelişir ve gelişimi tamamlanır, tam fonksiyonlarına sahip bir kurt yumurtadan çıkar.

ÜRETİM KUTUSU


Tubifeks kurtlarını yumurtadan çıkarmak ve büyütmek için birkaç değişik uygulama yaptım. Kısıtlı bir alanda kullanılabilecek en başarılı yöntem ya pleksiglas kutu hazırlamak ya da benim yaptığım gibi kontrplak kutuyu fiber elyafı ve reçine ile yalıtmak olduğunu keşfettim. Yaptığım kutu 120 cm X 120 cm kare tabanlı ve 30 cm derinliğindedir. Bu kutu üstü açık yapılmıştır. Kutunun tabanına, yüzme havuzu filtrelerinde kullanılan türden, 12 cm iyice yıkanmış kum koydum.

Kumu hemen her yerden paket olarak temin edebilirsiniz. Odamdaki kutu giriş çıkış yolundan uzakta beton bir zemine yerleşmişti.

Kutunu yannlarında, su seviyesinde PVC'den yapılma iki adet taşırma borusu var. Bunlar 1 metre yukarısına yerleştirilmiş 150 litrelik akvaryumun dönüş borularıyla bağlandı. Üçüncü bir boru kutunun içinde kafa motoruna bağlandı. Bu boruyla su yukarıdaki içi sünger dolu 150 litrelik akvaryuma taşınıyor. Motor, suyu kutunun dışına filtreye taşıyor ve diğer iki boru da kutuya geri döndürüyor.

Filtre tankımda suyu tamamen hareketlendiren 10 adet havataşı her zaman bulunuyordu. Kurt kutusunun da 4 yanına bağlanmış su basana delikli borular 24 saat boyunca çalışarak su yüzeyini hızlı akıntıyla hareketli tutuyor.

Kalanı kolay... Ben kültürü akan suyla süper temizlenmiş 250 gram kırmızı tubifeksle başlattım. Bunlar kum yatağına eklendi ve başlangıç kültürü olarak bırakıldı.

Buradaki numara, yaklaşık 4 kuşak sonra muhtemel kalmış olabilecek parazitler hem kurtlardan hem de sistemden atılmış oluyor. Dolayısıyla her bir kuşak daha az parazit ve bakteriye maruz kalıyor.

YEM VE KURTLARI BESLEME


Kurtlar neredeyse toz gibi çok ince tahıl yem gerektirir. Ben sade balık yemini elle toz haline getirerek kullanıyorum. Bazen yumurtalı erişte ekliyorum ve onları da toz haline getiriyorum. Kurtlar bu yemle çok az beslenmelidir. Fazla yemleme yapmayın, yoksa kum çok kötü bir hal alır ve temizlenmesi zor olur.

Yaklaşık haftada bir kumu karıştırarak yenmeyen ne varsa suda yüzdürüp filtre tarafından çekilmesini sağlıyorum. Büyük ya da küçük tüm kurtlar taşırma kısmına gitmeden hemen kuma geri düşüyorlar. Elbette birkaç ölü kurda rastlamanız mümkün. Canlı kurtlar hemen toplanma, topak oluşturma eğilimde oluyorlar. Bunu gördüğümde basitçe kutları karıştırıyorum. Bu ölüleri topaktan ayırıyor. (Eğer doğru yapıyorsanız) Fazla ölü kurdunuz olmaz ve onlar da filtre tarafından çekilir.

Bu bir kutu ile her iki haftada bir yaklaşık 250 ile 350 gr. arası kurt elde ediyorum. Aralarında kurtlarla rahatça çalışabilecek uygun mesafe bırakarak üst üste birkaç kutu yerleştirmeyi düşünüyorum.

Bu şekilde üretilen kurtlarda, şeritkurt taşıyıcılığı veya başka probleme rastlamadım. Diskusların en sevdiği besini üretmek sadece biraz yer ve günlük az bir ekstra zamana ihtiyaç gösteriyor.

Oku