Bu iki farklı tür form olarak benzerlik teşkil ettiklerinden ,ve bence aynı şartları sevdiklerinden tek ele almak istedim. Aralarındaki bariz fark su mercimeği en fazla 3-4 yaprak ve adı üzerinde mercimek kadardır ,pistia süper ortamlarda avuç kadar büyüebilir ve10-15 yaprak açabilir.
Işığı çok severler. Işıkla beraber eğer ortamda besin bulamazlarsa yapraklar sararacak veya eriyecektir. haftalık 3 te 1 su değimi ille ve ara sıra suya katılacak maden suyu takviyesiyle çok sağlıklı bir büyüme eğrisi gösterirler. Işık şiddeti arttıkça köklerdeki büyüme hızı dikkatimi çekti. Kökler olabildiğince zemine yaklaşmaya çalışıyor ,yaprak sayıları ve atılan filizler olabildiğince fazlalaşıyor.
Kullanım alanları bana kalırsa oldukça geniş. Ciddi manada suya oksijen veren bir tür olmamasına karşın sudaki nitratı bunlardan hızlı sömüren başka bir bitkide tanımıyorum. Bu bağlamda çoğu akvarist bu bitkiyi su piresi yetiştirirken kullanıyor. Bitki fazla besini emdikçe tepeden gelen ışığın kuvveti ile coştukça coşuyor ,sudaki artık besinlerden ortamda çürüme olma ihtimalide azalıyor.
Su mercimeği Pistiaya göre çok arsızdır. Yerini severse 1 pet bardağı dolusu mercimek 3-5 ayda 1 metrekare alanı kapatır. Çoğu insan sevmez bu özelliğini. Bana kalırsa akvaryumun kokusunuda bastırıyorlar bu sayede. Su buharlaşmasıda azaldığından bir nevi izolasyon oluyor akvaryuma. İki türdede ışık şiddeti azalırsa kökler çelimsiz kalıyor ,renk açılıyor veya sararıyor.Asıl konu bu bitkiler yeni doğan yavrular için muazzam barınaklık ediyor. Uzun köke benzer uzuvlarıyla sadece ufak canlıların aralarda gezinebileceği bir yüzey koruması oluşturuyorlar. Buda canlı doğuranlarda başarıya ulaşmak için güzel bir anahtar kıvamında.
**İlk resim su mercimeği ,2. resim pistia ya aittir.Aralarındaki bariz fark su mercimeği hakikaten mercimek kadardır ,pistia ortalama misket kadar olup ,futbol topu kadar olanlarıda mevcuttur.
0 yorum:
Yorum Gönder